16-июнь 2015 йил, 19:56. Ўқилди: 207 марта

 

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

(Ёхуд бир ҳасадгўйнинг ҳасрати)

Нечун ҳамма мендан ўзиб кетмоқда? –

Орзу-мақсадига тезда етмоқда,

Асло зарар кўрмай, фойда этмоқда,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Ўқиб-ўрганганлар бўлишди олим,

Мен эса ўзимга ўзимман золим,

Ҳайронман, эртага не кечар ҳолим,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Ёндаги қўшнимнинг жўралари кўп,

Молига яраша қўралари кўп,

Сабзи-ю турпи мўл – ўралари кўп,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Бир ошнам кундан-кун бормоқда бойиб,

Парвози баланддир қанотин ёйиб,

Муздаям оёғи кетмайди тойиб,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Гоҳ йўқдир ҳеч кимни кўргани кўзим,

Фақат мен яшасам, яшарсам ўзим,

Афсус, елга учар ниятим – сўзим,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Қаёнга қарамай, юксалиш бордир,

Буни кўрган оним кенг дунё тордир,

Не қилай, олдимда ўпқону жардир,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Минг ниқоб кийсам ҳам бўлмоқдаман фош,

Менга аталгандир мўл маломат тош,

Шу боис юраман кўтаролмай бош,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Бошимни суқсам гар қайси соҳага,

Ҳеч кимса алишмас мени чақага,

Ўхшаб қоладурман баъзан бақага,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Ютуқни эшитсам кетаман ёниб,

Бир пақир сув ичиб, юролмам қониб,

Қанча-қанча ошнам кетишди тониб,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Ўзимдан ўзгани тан ололмайман,

Ниятим ҳақ йўлга ҳеч сололмайман,

Яхшилар қошида, эҳ, қололмайман,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Биламан, пасткашман, ҳатто маразман,

Аҳиллик душмани – фитна, аразман,

Ўлим не, билмовчи дайди-ғаразман,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

Тақдирим шу экан, асло чорам йўқ,

Оқни булғамоққа гоҳо қорам йўқ,

Ишим ўнгламоққа совға-порам йўқ,

Бунга чидамоғим қийин-ку, ахир!!!

 

Саъдулла Хўжаниёзов, Қорақалпоғистон Республикасида хизмат кўрсатган журналист.

 

Ифтихор

Ўзбекистон менинг шараф-шонимдир,

Ҳуррият нафаси қулф урган макон.

Юрагимда унган боғ-бўстонимдир,

Ватаним ҳуснига ҳавасда жаҳон.

 

Қуёш қучиб ётар сарҳадларини,

Боғлари жаннатий оламга ўхшар.

Табиати нодир санъатларини

Намоён этувчи наққошга ўхшар.

 

Тоғлари ўпади самоларини,

Зилол чашмалари жонга оромдир.

Хушхонлари тузган наволарини

Куйлаб, тинглаётган жумла оламдир.

 

Дунёнинг ҳавасли кўзлари унда,

Ўғил-у қизлари зукко, билимдон.

Минг шукр, туғилдим шундайин юртда,

Пойингга тўшалай, ҳур Ўзбекистон!

 

Олтиной БОБОЖОНОВА,

Манғит шаҳри

 

Хайр, мактаб

Етти ёшда, қучоғингга келгандим,

Болаликнинг гаштини ҳам сургандим.

Таълим-тарбияни, сенда ўргандим,

Хайр энди, жонажон мактаб.

Оғушингга оғушладинг онамдек,

Эркаладинг олим бўлгин болам, деб,

Илм булоқларинг гўё оламдек,

Хайр энди, жонажон мактаб.

Парвозга шайладинг қанотларимни,

Улуғ ҳаёт сари йўллаб турибсан.

Қучгин, деб илмнинг сарҳадларини,

Ҳамонки отамдай қўллаб турибсан.

Сен берган тарбия - энг улуғ матлаб,

Хуш қолгин Онажон! Жонажон мактаб!

Асадбек НУРАДДИНОВ,

11-сонли мактаб ўқувчиси.

 

Сўнгги қўнғироқ

Бугун чалинасан, дилга ўт солиб,

Қалбларда бир ҳазин ҳислар уйғотиб.

Битирувчи кўнглида қандайдир титроқ,

Чалинмай турақол, сўнгги қўнғироқ!

Юзимизни ювар севинч кўзёшлар,

Қалбларда туйғулар ҳам тўлиб-тошар.

Муаллимга бўлган ҳурмат ҳам ошар,

Чалинмай турақол, сўнгги қўнғироқ!

Мактабим, сен билан хайрлашамиз,

Синфдошлар ила айрилишамиз.

Дилдаги туйғулар ошкора, бироқ,

Чалинмай турақол, сўнгги қўнғироқ!

Қундузой ЮСУПОВА,

16-сонли мактаб ўқувчиси.

 

 

Ватан

 

Мен шаҳарга кетган паллада,

Қишлоғим йўллари қолди кузатиб.

Туғилган ер ва маҳалламда

Элим қолди қўлин узатиб.

 

Мурғак бола эдим ўшанда,

Ўн ёшимда қайтдим қишлоққа.

Топдим изим азиз гулшанда,

Қадам қўйган оним ўтлоққа.

 

Изларимда унибди майса,

Гулга тўлиб бу гўзал макон.

Қучоғимни очиб шу лаҳза,

Дедим:

"Қайтдим, азиз Онажон!”

Шаҳзод ХЎЖАБОЕВ,

80-сонли мактаб ўқувчиси.

 

Ҳаёт сўқмоқлари

 

Ҳаёт сўқмоқлари нақадар сирли,

Баланд-паст тўсиқлар, тиканли ғовлар.

Гоҳ равон, гоҳида чақиртош қирли,

Юролмай қийналар бўш-у баёвлар.

 

Мен ҳам кетаяпман шу сирли йўлдан,

Адашиб, қоқилиб, довдираб гоҳо.

Довонлардан ошмоқ келарми қўлдан,

Машаққат юкидан чўчирманми ё?

 

Эзгу йўл танладим ўзим учун мен,

Ватан камолида кўрдим бахтимни.

Пок орзу-ниятга йўлдош бўлдим мен,

Ҳеч ким ўзгартолмас дилда аҳдимни.

 

Озодабону ХУДОЙБЕРГАНОВА,

34-сонли мактаб ўқувчиси.

 

ФАСЛЛАР

Юртимиз фасллари,

Гўзаллик асллари.

Галма-галдан кeлишар,

Сeпларини ёйишар.

 

Баҳор - ёшлик тимсоли,

Қиш – покликнинг мисоли.

Ёз - болалар гулзори,

Куз - она юрт хирмони.

Сурайё

ҚУРБОНБОЕВА

 

Хурсандбек

(Укамга)

Хурсандбек шодон доим,

Уни мақтайди ойим.

Ўйнаб доим вақти чоғ,

Кел, учирай арғимчоқ.

Укам жудаям яхши,

Оиламизнинг нақши.

Укамга меҳримни мен,

Куйлай мисоли бахши.

Нафиса ШУКУРУЛЛАЕВА, 48-сонли мактаб ўқувчиси.

 

АРМОН

(1966 йилда олийгоҳни эндигина битириб келган, севимли соҳасида иш бошлаган вақтида ҳарбий хизматга кетган ва хизматини Куба Республикасида адо этиш чоғида ҳалок бўлган амаким Раҳимбой Қодиров хотирасига)

Совуқ хабар келди бирдан,

Куба деб аталмиш элдан.

Чегарада турган акам,

Кўксин ўққа тутган акам.

Эл-у, юрт хизмати деб,

Ҳаётини тиккан акам.

Севгисига етолмай,

Гўшангага киролмай,

Ҳаётда фарзанд кўрмай,

Армонда кетган акам.

 

Бобом қадди букилди,

Энам қалби эзилди.

Сандиқларда сарполар,

Армонларга илинди.

 

Раъно ҚОДИРОВА. 

 

Болалик!

Болалик! Ўзингсан ўйноқи анҳор,

Кўзимда яшнаган энг гўзал баҳор.

Қанийди, мен билан қолсанг умрбод,

Ширин онларингга тўйинган ким бор?

 

Тошқинсан, нигоҳинг тушганми сойга,

Ҳилолсан, ҳавасинг келганми ойга.

Йилларни тортгандай мисоли ёйга,

Онамнинг алласин яширдинг қайга?

Подшоҳлик онларим эдинг-ку - ўша,

Капалак кетидан югурган шоша.

Ой-у юлдузингни қилиб томоша,

Улғайдим умидли йилларинг оша.

 

Сийратинг қолгандир нурли чоғларда,

Жажжи қўллардаги кўзмунчоқларда.

Соғинчга беланиб кенг қучоқларда,

Менга ҳамроҳ бўлган ўйинчоқларда.

Ирода ЭРДОШЕВА,

38-сонли мактаб ўқувчиси.