Кармана туманида яшовчи, нафақадаги педагог Ойбаҳор Ўтаеванинг ҳаёт тарзи хусусида эшитарканмиз, беихтиёр, шоирнинг юқоридаги жумлаларини ёдга олдик. Бу хокисор, дилнавоз аёлнинг умр йўллари камчилик аёлга насиб қиладиган эзгу фазилатлар ичида, ибратли кечгани-кечаётгани рост.
Сирасини олганда, умримиз давомида ўгай оналарнинг минг бир кору кароматлари хусусида бот-бот эшитган-ўқиган, дуч келган эдигу, аммо таниган-билганимиз – карманалик Унсин биби Умарова, Саҳатой ая Носирова, Тўхта ая Бойбекова каби онахонлар умрларини турмуш ўртоқлари болаларига чинакамига она сифатида бағишлаб ўтказган-ўтказаётган инсонлар эдилар. Яна Навоий шаҳрида истиқомат қилувчи, айни пайтда Навоий санъат ва маданият коллежида маънавият бўйича директор ўринбосари вазифасида ишлаётган Фотимахон Ҳикматова ҳам ана шундай меҳр маликаларидан бири сифатида танилиб, тан олингани рост. Шуларнинг қаторига...
Келинг, гапнинг "индаллоси"га ўтай энди. Ойбаҳор асли Самарқанд вилоятининг Пахтачи туманидан. Тенгу тўшлари қатори ўқиган, ишлаган, севиб, турмуш қургандию, бироқ ўн йиллаб фарзанд кўрмагач, биринчи турмушидан ажралишга мажбур бўлганди. Тақдирнинг ишини кўрингки, уч фарзанди билан бева қолган қарнаблик, кейинчалик Навоий шаҳрида яшаётган Йўлдош Исроилов хонадонига чинакамига она бўлиб кириб келди Ойбаҳор. Шу асно бу даргоҳда кечган 20 йиллик умр йўли унинг "ким"лигини тўлалигича намоён қилолди.
Қаҳрамонимиз Исроиловлар хонадонига тушиб келганда оиланинг катта фарзанди Марғуба мактабнинг 7-синфида, ўртанчаси Санжарбек 4-синфда ўқир, кенжатой Сардоржон 4,5 яшар болакай эди.
Ойбаҳор уларга чинакамига меҳр қўйди. Ана шу меҳр-муҳаббатини эса жуфтининг дилбандларига кўр-кўрона эмас, оқилалик билан бағишлай олди. Шу сабабдан болалар ҳам опани чин кўнгилдан ўз оналари ўрнида қабул қилишди ҳамда ардоқли дилбандига айланиб, вояга етишди. Бугун катта ўғил-қиз ўқиб, олий маълумотли мутахассислар бўлиб етишишган; уйли-жойли, фарзандли бўлиб, ўз оилалари билан бахтиёр яшашаяпти. Кенжатой ўғил Сардорбек эса Москва университети фуқаро авиацияси бўлимида таҳсил олмоқда.
Шунингдек, у турмуш ўртоғининг қариндош-уруғларинию бугун жондан суйиб, "ўзимнинг фарзандларим" дея ардоқлаб, соғиниб-меҳр кўрсатиб келаётган ўғил-қизларини кўкси остида ўстириб, ёруғ дунёга келтирган онаси, ҳаётдан бемаҳал кўз юмган шифокор, раҳматли Ойдиной Исроилованинг қариндошу яқинлари кўнглини ҳам овлаш учун ўзида чин рағбат ва ихлос тополган бағридарё, товфиқли-иймонли аёлдир. Яқинда ана шу инсонлардан бирининг вафоти сабабли Ойбаҳорнинг бетакрор оқибату одамийлик фазилатларига бевосита гувоҳ бўлдикки, бундай одамижонлик фақат ихлосли инсонларнинггина қўлидан келадиган ишдир.
– Менинг ярим кўнглим ўғил-қизларим туфайли аллақачон бутун бўлгани рост. Лекин ўгай деган сўз – мени ҳамиша тавқи лаънатдай таъқиб қилиб юришини ҳис этавераман. Шу сўзни олиб ташлашнинг иложи борми-йўқми, деб ўйлаб қоламан баъзан...
Қаҳрамонимизнинг энг оғриқли дардларидан бири – ана шу нарса. Чунки кези келса, ўз боласига қойиллатиб меҳр беролмаган, дунёни фақат ҳою ҳавасу маишатпарастлик ҳамда даврабозликдан иборат деб тушунган айрим "тили ботир"у ақли ноқис жонлар борки, улар истаган пайтда юқоридаги сўз билан унга, унга ўхшаганларга бу дард оғриғини ҳадя этаверишади.
Лекин эзгуликнинг, яхшиликнинг мукофоти икки дунё ободлиги ва саодатидир. "Касб-ҳунар таълими аълочиси" 36 йил давомида педагогик фаолият ҳам олиб борган ОйбаҳорЎтаева эса фарзандлари оқибати мисолида бу мукофотларни аллақачон ола бошлаган.
Салима УМАРОВА.