«ДУНЁ – УЙҚУДАГИ ТУШДИР...»
Жобир ибн Абдуллоҳ (р а) айтдилар:
Пайғамбар (с а в)нинг бир мажлисларида ўтирган эдим. Юзлари оппоқ, сочлари чиройли ва рангдор, оқ кийимли киши келиб, салом берди. Пайғамбар (с а в) алик олдилар. У киши сўради:
-Эй Аллоҳнинг элчиси! Дунё нима?
-Дунё - уйқудаги тушдир. Унинг аҳли эса мукофотланувчи ёки азобланувчидир, - деб жавоб қилдилар Расулуллоҳ (с а в). У киши сўрашда давом этди:
-Эй Аллоҳнинг элчиси! Охират нима?
-Охират – абадийликдир. Бир гуруҳ дўзахда, бир гуруҳ жаннатда абадийдир. 
-Эй Аллоҳнинг элчиси! Жаннат нима?
-Дунёни ташлаган кишига (дунёнинг) ўрнига берилажак абадий неъматдир.
-Эй Аллоҳнинг элчиси! Жаҳаннам нима?
-Дунёни талаб қилган кишига (дунёнинг) ўрнига бериладиган жойдир, аҳли ундан ҳеч ажролмайди. 
-Умматнинг яхшиси ким?
-Аллоҳга итоат билан амал қиладиганлар.
-Ундай киши қандай бўлади?
-Енгини шимарган ҳолда карвонни излаб юрувчи каби бўлади.
-У одам ерда (дунёда) қанча вақт туради?
-Карвондан орқада қолганчалик миқдорда.
-Эй Аллоҳнинг расули! Дунё билан охиратнинг ораси қанча?
-Кўз очиб юмгунча...
Кейин у киши кетди. Пайғамбар (с а в) бизга юзланиб, дедиларки:
-Бу биродарим Жаброил бўлади. Сизларни бу дунёдан юз ўгиртириш ва охиратга рағбатлантириш учун келди...
«Танбеҳул-ғофилийн»дан