Юрагим йиғлайди…

Эй ёр, мени дема – бу жон йиғлайди,
Атиргулни суйсам, райҳон йиғлайди.
Қандай азоб экан ҳаёт йўллари,
Бугун бу йўлларда дил қон йиғлайди.

Эй ёр мени дединг, адо бўлдим-ку,
Севги саҳросида гадо бўлдим-ку,
Сен деб ҳаловатдан жудо бўлдим-ку,
Дилга бўлиб шерик – осмон йиғлайди.

Эй ёр мени дединг, билмадинг лекин,
Ҳисларим сотилди ғанимга текин,
Энди бу дардимга малҳам бўлар ким,
Дардимга даво йўқ – дармон йиғлайди.

Эй ёр мени дединг, тугади ҳаёт,
Юракда ёзилди “телба” деган от,
Юрагимни сотдинг, хотирамни сот,
Юрагим тубида армон йиғлайди.

Эй ёр мени дединг, қараб боримга,
Энди ўксинмагин бу қароримга:
Мени қўй, ёр бўлай танҳо Ёримга,
Ахир ёр бўлмасам, иймон йиғлайди.

Эй ёр мени дема, бу жон йиғлайди,
Атиргулни суйсам, райҳон йиғлайди,
Қандай азоб экан ҳаёт йўллари,
Юрагим йиғлайди, ҳамон йиғлайди …

  Ibrohim Muhammad

Қодирийнинг ноласи

Мозийга қарадим – муҳаббат, вафо,
Замонамга қараб… севмоқлик душвор.
Эй сиз, дилафгорлар, уйғонинг тезроқ,
Алданманг. “Ишқ” деган мароқли туш бор.
... Читать дальше »