Тонг отди. Уйғонар эканман, ҳаёлимга яна сен кела бошладинг. Бугун бошқача кун. Бугун сенинг тўйинг. Сени оппоқ либосда кўриш бахти менга насиб этди. Афсуски қора костюм-шим кийган шахзоданг ролида мен эмасдим. Куёв болани кўриб, бироз хотиржам бўлдим. Сизлар бир-бирингизга ярашиб тургандингиз. У сени бахтли қила олишига кўзим етди. Энг асосийси сен бахтли бўлишинг керак. Ана шунда мен ҳам ўзимни бахтиёр хис қиламан.

Сени илк бора кўрганимда, унчалик аҳамият бермадим. Иккинчи бора кўрганимда эса ҳаёлим ва юрагимни ўғирлатиб қўйганимни ҳис қилдим. Бу хато эди. Сени севишим мумкин эмасди. Чунки барибир бирга бўла олмасдик. Лекин юрак қурғурга буйруқ бериб бўлмас экан. Кўзимни очсам ҳам, юмсам ҳам фақат сени кўрардим. Севгим жавобсиз қолиб кетишини билсам ҳам севавердим, севавердим...

Кўзларим кўзингга тушганида, севги сўзининг маъносини англаб етдим. Ниҳоят мен кутган кун келди. Ортиқ жим тура олмаслигимни тушуниб етдим. Ичимдаги бор дардимни сенга мактуб орқали изҳор қилдим. Чунки севишимни кўзларингга қараб айтишга юрагим ботинолмасди. Сени олдингда лол бўлиб қолардим. Бу қандай дард бўлдики, севган инсонингни кўрганингда тилинг айланмай қолса. Жавоб хати мени узоқ куттирмади. Мени тўғри тушунганингдан хурсанд эдим. Биз ҳеч қачон бирга бўла олмаслигимизни сен ҳам тушуниб тургандинг. 

Балки қўрқоқлигим менга панд бергандир ўшанда. Балки севгим учун курашишим керакмиди? Билмадим, сени қийнашни истамасдим. 

Биз дўст бўлиб қолдик. Лекин юрагим бу дўстликни қабул қила олмади. Ҳаёлим эса мендан юз ўгирди. Улар биргалашиб, фақат ва фақат сен ҳақингда ўйлашарди. 

Энди сен ўзга шахзоданинг маликасисан. Бахтли бўл гулим. Мен эса ширин ҳаёллар оғушида яшайвераман. Сендан менга қолган ягона эсталик ширин табассумларингдир. 

Ошиқ йигит кундалигидан...

Юсупов Фурқат
Манба: www.Furkat.uz